Korkuyoruz. Korkuyu kendimize arkadaş yapmışız, yaşamaktan korkuyoruz. İş kuracağım ya batarsam, kitap yazacağım ya kimse okumazsa, aşık olacağım ya terk ederse, yola çıkacağım ya yol biterse, sokağa çıkacağım ya yağmur yağarsa... diye diye korkuyoruz. Hayatta risk her zaman var. Risksiz yolculuk diye bir şey yok. Yaşıyorsak elbet krizlerle karşılaşabiliriz. Mühim olan problemlere çözüm getirmek. Hiç kullanmazsak aklımız bize gönül koyar. Şu hayatta tercihlerimizi yaşıyoruz. Engelli yolun ödülü de büyük oluyor. Sakın ha yanlış anlama asıl amaç kazanç değil, engellerin bize kattığı deneyim. Ne kadar çok deneyimimiz varsa o kadar az korkarız. Deneyimler anahtarlığımızdaki anahtarlar. Ne kadar çok anahtar o kadar çok açılacak kapı. Ne kadar çok kapı o kadar keşfedilecek oda anlamına geliyor. Daha öncede dedim: zihnimiz gelecekle ilgili korku filmi çekmeye bayılıyor. O fikirleri balon gibi iğneyle patlatmak lazım. Korkularımızın kölesi değil efendisi olunca hayatı gerçekten yaşamaya başlarız. Bugün zenginsen yarın fakir olabilirsin, bugün gülerken yarın ağlayabilirsin, mühim olan adapte olabilme sanatı. Allah kimseye kaldıramayacağı yük vermezmiş. Kaderin ilahi planına teslim olalım, çabada olalım gerisi gelecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder