Parayla en güzel kafede, restoranda oturabiliriz. Parayla denize sıfır en lüks dairede oturabiliriz. Parayla yazın en güzel plajda, kışın uludağda en güzel otelde oturabiliriz. Ancak parayla insanların kalbinde oturamayız. Bir insanın kalbinde olmak parayla değil karakterle olur. Tavırlarımızla, hayatın önümüze koyduğu dönüm noktalarında göstereceğimiz doğru davranışlarla karşımızdaki kişiyle bir bağ oluştururuz. Bu öyle bir bağdırki o kişi bize canını-malını gözünü kırpmadan emanet eder. İşte bu güvendir. Doğru karakter güveni yaratır. Güven öyle bir şeydir ki oluşmaşı bir ömür, yıkılması ise bir kaç saniye sürer. Şimdi iki elinizi havaya kaldırın ve onlara dikkatle bakın. Ne kadar güzeller değil mi? Güven dediğimiz şey ellerimiz gibidir. Eğer ihanet, aptal yerine konulma yada başka kötü bir muameleye maruz kalırsak güvenimizi yitiririz. Güvenimizi yitirince ellerimizi kaybederiz. Ellerinizin kesildiğini hayal edin. Affetmek herkesin yapabileceği bir erdem değildir. Zor bir işdir, yüksek tekamül olgunluk gerektirir. Diyelim ki affedebildiniz. Ancak artık size ihanet eden o kişiye sarılamazsınız. Çünkü artık güveninizi yitirmiş, ellerinizi kaybetmişinizdir. Şu hayatta biriktirdiğimiz para kadar değil, insanlara verdiğimiz güven kadar zenginiz. Güvenebileceğiniz insanların ve güven verdiğiniz insanların bol olması dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder