Görebilmek için baktığımız şeyin ismini unutmalıyız. Bu söz ressam Claude Monet'e ait. İsimlere çok takılıyoruz. Elbise alırken, arabaya binerken, restorana giderken hep marka olmasını istiyoruz. Ve bu markalara dünyanın parasını döküyoruz. Kıza damat alırken bile etiket arıyoruz. Doktor olsun, mühendis olsun diyoruz... İsimlere bu kadar çok takıldığımız için o kişinin veya o şeyin özünü kaçırıyoruz. Etiketler bizim mantığımızı, karşımızda ki kişiyi algılamamızı, değerlendirme yeteneğimizi by pass ediyor. Hadi kıyafeti elektronik eşyayı beğenmedin dolaba koyup satarsın peki ya etiketine kanıp da hayatımıza aldığımız kişileri ne yapacağız? Eş seçiminden bahsediyorum. İnsanoğlunun partner seçme mekanizması çok tuhaf bir şey. Direk göze hoş gelen, cinsel dürtülere hitap eden " Dış güzellik " olgusu üzerine çalışıyor. İnsan güzel bir kız yada yakışıklı bir erkek gördüğünde mantığı genelde by pass oluyor. Kalbine hitap eden bu dış güzellik o kişinin zihnine " Her ne olursa olsun ben bu kadını ben bu adamı seveceğim " şeklinde kodlanıyor. İlk flört dönemlerinde partnerin kusurları, sıkıntılı yanları beyin tarafından dikkate alınmıyor çünkü karşındaki kişiye ilk vurulma anında onun bizi çarpan dış güzelliği, etiketi yada ismi tarafından zihnimize " Onu sev. Ondan asla vazgeçme. Ona tap. Ona kendini ada " türevlerinde bir kod yerleşiyor. İlk başta karşımızda ki kişinin karakterini tartmadan adım attığımız ilişkiler sonunda kalp ve hayal kırıklığıyla sonuçlanıyor. O yüzden bir şeyin değerli olup olmadığına ismine bakarak değil özüne bakarak karar vermeliyiz. Çünkü isimler bizi ön yargıya götürür ve ön yargıda hatalı seçimler yapmamıza neden olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder