Şarkılar çok enteresandır. Aşklara eşlik ederler. Bir şarkıyla aşk başlar bir şarkıyla terk edersin bir şarkıyla yad edersin. Duygularımız görünmez adamlar. Bunlar hobit gibi küçük adamlar ve sürekli etrafımızda dolanıyorlar. Göremiyoruz ama varlıklarını hissediyoruz. İşte aşık olunca dinlediğimiz romantik şarkı bu görünmez adamlara birer elbise giydiriyor ve onları artık görebiliyoruz. Onları sevgilimizin tebessümünde, bakışında, saçında, sesinde yanındayken bile onu çok özlemimizde ve onun için kalbimizin yanmasında görüyoruz. Kalbimizde ki duyguların yansıması o küçük adamlar. Başlayan aşkların çoğu ömürlük olmuyor maalesef. Buna sahip şanslı çiftlerin sayısı çok az. Onlar ellinci evlilik yıl dönümlerinde gençken ilk flört zamanlarında dans ettikleri şarkıyı dinleyip tekrardan dans ediyorlar. Biten bir aşkın ardından kayalıklara oturmuş birasını yudumlayan genç kalbinin acısını denizin mavi gövdeli dalgalarına emanet ederken cep telefonundan açtığı hüzünlü bir aşk şarkısıyla sevdiceğiyle helalleşiyor. Bir kafede oturmuş bir kişi tesadüfen radyodan çalan ve ona yirmi yıl önceki aşkını hatırlatan bir şarkıyla eski aşkını yad ediyor. Süreniyle, biteniyle, yad edileniyle aşk dediğimiz şey insanı mutlu eden, bazen acı veren ama bu yaşattığı acıyla öğreten çok güzel bir duygu. Her insanın hayatında muhakkak en az bir sefer yaşaması gereken bir duygu. Gerçek aşk bize karşılıksız sevmeyi, kendini adamayı öğretir. Buda geç bir 14 Şubat yazısı olsun. Tüm sevgililerin 14 Şubatını kutluyorum. Aşkınız daim olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder