Ayna olmadan kendimizi görebilir miyiz? Gece olmadan gündüzün, aç olmadan tokluğun, musibet olmadan huzurun, yalnızlık olmadan çokluğun anlamını bilebilir miydik? " Yokluk " varlığın aynasıdır. Varlığı yoklukta görebiliriz. Dünyevi arzularımızdan, duygularımızdan yani nefsimizden arındığımız zaman kendimizi görebiliriz. " Bir ben var benden içeride " ki beni görmekten bahsediyorum. Yıllardır ruhumuza parazit gibi yapışmış biz farkında olmadan bizi hasta edenden bahsediyorum. En mutlu anında bile tebessümündeki burukluktan, bi türlü silemediğin geçmişinin pişmanlığından, gelecek kaygından bahsediyorum. Kalbinde büyümüş her çarptığında canını acıtan dikenden bahsediyorum. Yaz olmasına rağmen güneşini perdeleyen buluttan bahsediyorum. Peki bunu nasıl yapacağız? Kirlerden arınmak için temizlenip tazelenmek için banyo yaparız. Banyodan sonra mis gibi kokar ferahlarız. Bedenimizin olduğu gibi ruhumuzunda banyoya ihtiyacı vardır. Ben buna ruh banyosu diyorum. Yıkanmak için nasıl üstümüzden elbiselerimizi çıkartıyorsak ruh banyosu için de soyunmalıyız. Aklımızı algılarımızın oluşturduğu dünyevi kalıplardan arındırmalıyız. Nefsimizi, arzularımızı bi kenara koymalıyız. İşte o zaman Tanrı'nın nuruyla yıkanacağız ve ruhumuza yıllar önce bir parazit gibi yapışmış mutsuzluğumuzun, kaygılarımızın nedeni olan karanlıkların farkına varacağız. Bu birinci adım. Sonra onları ruh banyosunda temizleyeceğiz. O da başka bir yazının konusu olsun. İyi günler sevgili okur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder