Aslan ile Tavşan

 Bir ormanda hayvanlar huzur içinde yaşarmış. Ceylanlar, geyikler, zürafalar, koyunlar, tavşanlar. Birgün ormana bir aslan gelmiş. Aslan vahşi ve zalimmiş. Pek güçlüymüş. Ormanın kralı boşuna dememişler. Bu aslan bizim huzur içinde yaşayan hayvanları tek tek avlamaya başlamış. Öyle bir an gelmiş ki hayvanlar aslanın korkusundan ormanda adım atamaz hale gelmişler. Hayvanların aklına bir çözüm gelmiş. Aslana bir temsilci göndermişler. Temsilci aslanın huzuruna çıkmış ve " Ey ormanların kralı. Biz ormanın sakinleri olarak bir karar aldık. Artık senin ava çıkıpta yorulmana gerek kalmayacak. Biz hergün aramızdan bir hayvanı sana adak olarak sunacağız. O hayvan kendi rızasıyla sana gelecek ve sen onu yiyeceksin" demiş. Aslan bu teklifi kabul etmiş. Hayvanlar hergün aralarında kura çekiyor ve kurada çıkan bahtsız hayvan aslanın huzuruna gidiyormuş ama orman halkı artık aslan avlanmadığı için ormanda huzurla dolaşıyormuş. Bi gün kura tavşana çıkmış. Tavşan aslanın huzuruna gitmiş. Aslan sinirliymiş. " Bre gafil niçin geç geldin be ormanlar kralını beklettin? " diye tavşanı azarlamış.Tavşan " Sormayın ulu kralım. Ben sizin huzurunuza gelirken az ötede başka bir aslana denk geldim. Sizi kastederek ' Diğer aslan ve tüm ormana söyleyin buranın yeni kralı artık benim ' dedi" Bunu duyan aslan sinirlenmiş ve " Nerde o kahpe? Bana yerini göster gidip onu perişan edeyim " demiş. Tavşan ve aslan yola koyulmuşlar. Bir kuyunun başına gelmişler. Tavşan korkuyla " Aslan o kuyunun içinde" demiş. Aslan kuyuya gitmiş ve içine bakmış. Orada kendisine bakan bir aslan görmüş. Ona saldırmak için kuyunun içine atlamış ve kuyuda tutsak olmuş. Aslında kuyuda aslan maslan yokmuş. Aslan kuyunun içindeki sudan yansıyan kendinin aksini görmüş. Bu tavşanın aslana oyunuymuş. O zamandan sonra orman halkı rahat etmiş ve mutlu bir şekilde ormanlarında yaşamış.

Velhasıl kelam düşmanın ne kadar yaman olursa olsun yaradan sana akıl vermiş. Doğru plan ve taktikle alt edilmeyecek düşman yoktur.
Not:Bu hikaye Mevlana'nın Mesnevi'sinden.