Öfkemize yenilip çok değerli ilişkileri yaralıyoruz bazen de kaybediyoruz. Nefsimize yenilip kazanımlar uğruna dürüstlüğümüzü kaybediyoruz. Korkaklığımızdan ötürü kötülüğe göz yumuyor onurumuzu kaybediyoruz. Cesaretli olmadığımızdan ötürü potansiyelimizi gerçekleştiremiyoruz. Dikkat ettiniz mi? Burada bizi engelleyen şey kendimiz. Bilgelik kendi kendimizi yenmektir, oysa cehalet kendi kendimize yenilmektir demiş Sokrates. Suçluyu dışarıda aramamak lazım. Hayattaki başarısızlıklarımızın nedeni Ali, Veli, Fatma değil kendimiziz. Benlik çok tehlikeli bir şey. İçinde vicdan da var nefis de. Bu ikisi ömür boyunca birbiriyle güreş tutuyor. Nefis, kronik başarısızlığımız için dışarıda suçlular gösteriyor. Bir tür ilüzyon yaratıyor. Buna kanarsak hayatımızda bir düğüm oluşuyor ve döngüden çıkamıyoruz. Bunu kırmanın yolu kendimize karşı dürüst olmaktan geçiyor. Yaptığım eylem: doğru mu, hedefim şu anki yeteneğime göre gerçekçi mi, gücüm ne, engelleri dürüstlük çizgisinde kalarak nasıl aşabilirim? sorularını kendimize sormamız gerekiyor. Birde başarı kavramını tanımlamamız gerekiyor. Başarı: dürüst, adil, cesur, yardımsever ve çalışkan olmaktır. Saydığım bu erdemlere sahipsek zeten başarı kendiliğinden gelir. Bu erdemlere sahip olmak için çabalamalıyız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder