Günümüz insanının en büyük sorunu ait olmadığı yerde ısrarcı olması. Kendine yer etmeye çalışıyor kabul görmediği; gönülde, sosyetede, ortamda yada işte. Bunu yaparken yıpranıyor, hırpalanıyor hatta üzülüyor ama bir türlü vaz geçmiyor. Sürekli kaybeden ama masadan kalkmayan iflah olmaz bir kumarbaz gibi. Burada tek fark parasını değil; ruhsal sağlığını, neşesini, mutluluğunu, umudunu kaybediyor. Bu biraz da takıntılı olmaktan kaynaklanıyor. Kafayı takıyoruz güzel bir kadına yada yakışıklı bir adama, güzel ambalajlanmış ama tadı ağzımıza göre olmayan ortamlara... Takıntı tehlikelidir insanın gözlerini kör eder. İşin içine tutkular da karışır. Tutku tutkaldır bizi ait olmadığımız yerlere yapıştırır. Hastalığı geçirmeyen ama acıyı biraz dindirip yatıştırır. Hastalığı teşhis etmeli kendimizi sorgulamalıyız. İnsan ait olduğu yeri bulunca gerçek mutluluğu tadar. Mevlana ne güzel demiş: Körler çarşısında ayna satma, sağırlar çarşısında gazel atma, diye. Cümleten hayırlı cumalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder