Son Akşam Yemeği

 Leonardo Da Vinci son akşam yemeği tablosunu yapıyordur. Yaptığı bu tabloda iyiliği ve kötülüğü göstermek istiyordur. Çizeceği İsa'da iyiyi gösterecek ve çizeceği Yahuda'da kötüyü gösterecektir. Yahuda İsa'ya ihanet eden arkadaşıdır. Leonardo İsa'yı çizmek için kendine bir model aramaktadır. Arar tarar ve bir koroda şarkı söyleyen bir adamı beğenir. "İşte aradığım İsa'ya modellik yapacak kişi bu" der. Korodaki adamın hakikaten yüzünden nur akıyordur ve bakışları iyilik doludur. Leonardo adamla konuşur ikna eder ve atölyesinde adama bakarak İsa'yı resmeder.

Aradan üç yıl geçmiştir. Kilisenin kardinali Leonardo'yu Son Akşam Yemeği tablosunu bitirmesi için sıkıştırmaktadır. Leonardo ise tıkanmıştır. Resmin son parçası olan Yahuda'yı bir türlü çizememektedir. Çünkü Yahuda'ya modellik yapacak kişiyi bulamamıştır. Leonardo sokakta bir adama rastlar. Üstü başı paçavra, yüzü gözü dağınık pejmürde halde ki adama bakar. " İşte aradığım Yahuda'yı buldum " der. İki kişi adamın koluna girerler ve Leonardo'nun atölyesine götürürler. Adam sarhoştur. Kendine geldiğinde Leonardo perişan adama amacını açıklar ve son akşam yemeği resmini gösterir. Adam " Ben bu resmi daha önce gördüm " der. Leonardo " Ne zaman gördün? " diye şaşırır. Adam " Üç yıl önce bir ressam İsa'ya modellik yapmamı istemişti " der. Üç yıl önce İsa'ya modellik yapacak kadar nur yüzlü, iyilik dolu olan bir adam üç yıl sonra perişan ve yüzünden kötülüğü yansıtan birine dönüşmüştür.
Mutlak bir iyilik veya kötülük yoktur. İçimizde iyiyi de kötüyü de barındırıyoruz. Yapacağımız tercihlerle iyi de olabiliriz kötü de... Her şey bizim elimizde. Kötüysek kendimizi düzeltip iyiliğe adım atabiliriz. İyiysek yanlış tercihlerle kötülük tarafına geçebiliriz. Her daim iyilik tarafında olmanızı diliyorum sevgili okur.