Bugün dünya mühendisler günü. Belki yeni takipçilerim bilmez ama bende eski bir mühendisim. Hayatımın 10 yılı şantiyelerde, inşaatlarda geçti. 2015 de yazmaya ve edebiyata olan tutkum ağır basınca mühendislik günlerimi geride bıraktım. Ama bu günü bende kutluyorum. Mühendis olmam beni ben yapan ve başardığım şeylerin anahtarını oluşturdu. Kısa mesafe yarışlarında koşuyordum. Birgün 42 kilometre maraton koşmaya karar verdim. Bunun için Mısır'da katılacağım yarışa kadar ki dört aylık süreyi planladım. Antremanlarımı, beslenmemi her hafta arttıracağım koşu mesafemi. Tıpkı bir dairenin tesisat projesini çiziyormuş ve hesaplamalar yapıyormuş gibi maraton hazırlığımı projelendirdim ve 2013 yılında Mısır'ın Luksor kentinde hayatımın ilk maratonunu koşmayı başardım. Sonra devamı geldi. Yazarlığa başladım. Bir romanın çatısını olay örgüsünü kurmak mühim bir iştir. Yine olaya bir mühendis olarak yaklaştım ve yüzlerce sayfayı bulan romanlarımı daha olayın başında tıpkı bir proje yaparmışcasına planladım, karakterlerin birbirleriyle etkileşimini hesapladım. Yazarlığa başladığım 2013 yılından beri geride gururla baktığım dört roman, bir öykü kitabı ve bir şiir kitabı yazdım. Ne kadar iyi bir yazar olduğumu eserlerim yayınlandığında okurlarımın tepkisi belirleyecektir. Ama eski bir maraton koşucusu olmamla, yazar ve şair olmamla gurur duyuyorum. Bunları mühendislik eğitimi almama ve 10 yıllık mühendislik tecrübeme borçlu olduğumu söyleyebilirim. Mühendislik bana şunu öğretti. Atacağınız her adımı planlayın. Çünkü hesap ve proje sizi hiç bir zaman yolda bırakmaz. 5 aralık dünya mühendisler günümüz kutlu olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder