Hayatımız mucizelerle dolu ama çoğu zaman o mucizelerin katili oluyoruz. O şüphe yok mu o şüphe... Kimbilir kaç mucizeyi o şüpheye kurban etmişizdir. Şüphe mucizelerin işlemediği tek tuzaktır. İnsanla konuşan bir iç ses var. Bize bazen hayaller kurduruyor bazense kötümser olup hayallerimizi yıkıyor. Bu kötümserliği birazda öz eleştiri olarak ele alabiliriz. Duygularımızı, fiziksel ve mental yetkinliğimizi ölçen ve beynimize geri bildirimde bulunan bir sensör bir aygıt gibi. Bu aygıt düşüncelerimizi mantıksal bir düzleme oturtuyor. Ama duygusal ve hayalperest biri olarak ben bu mantıksal olma işini kabul etmiyorum. Einstein mantık sizi A noktasından B noktasına götürür hayal gücü ise her yere demiş. O şüpheler web sayfasının köşesinde aniden beliren pop up lar gibi önümüze geliyor. Ben ne zaman bir şüphe balonu görsem elimde bir iğne pat diye o şüphe balonunu patlatıyorum. Eğer şüphelerime yenilsem, dünyanın dört bir yanında 42 kilometre maratonlar koşmazdım. Eğer şüphelerime yenilsem, bugün sekizinci romanımı yazıyor olmazdım. Eğer şüphelerime yenilsem, mühendis olup otel, okul, yüzkerce dairelik büyük site projeleri yapmazdım. O yüzden sizde elinize o iğneyi alın şüphe balonlarını tek tek patlatın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder