Rahmetli Sakıp Sabancı'nın bir öğüdü var: Her şeyin bir şeyini, bir şeyin her şeyini bilin, diye. Bu çok doğru bir söz. İnsanın bir konuda uzmanlaşması gerektiğini söylüyor. Bunun için önce kendimizi tanımamız gerekiyor. Mühendislik yıllarımdan bir örnek vermek istiyorum. Yaşadığım şehrin en çok iş yapan mühendislik firmasında çalışıyordum. İnşaatlara yada dairelere, dükkanlara doğalgaz ve kalorifer tesisatı tesisatı projelendirmesi ve taahhüdü yapıyorduk. Yıllar geçtikçe öyle bir noktaya gelmiştik ki; Yalova'da iş yapmadığımız bina kalmamıştı. Daha önce çalıştığımız bir binadan yeni bir iş geldiğinde tesisatı uygulamadan önce bir keşif yapıyordum. Ofise döndüğümde yeni dairenin mimari projesini çizmeme gerek kalmıyordu. Daha önce aynı binanın başka bir katında mevcut dairenin çaprazında kalan dairenin projesi hazır bulunduğundan; eski projedeki mimari planı çizim programını marifetiyle kopyalayıp aynalıyordum ( Mirror özelliği) ve yeni tesisatı içine çizip projeyi çok kısa sürede hazırlıyordum. Bu Sabancı'nın öğüdünün, her şeyin bir şeyini bilme, kısmına denk geliyordu. Çünkü Yalova'daki her binada daha önceden bir çalışmamız oluyordu. Uzmanlaşma kısmına gelecek olursak: program kullanarak hesaplama konusunda o kadar uzmanlaşmıştım ki; 16 daireli bir binaya kolon tesisatı çekileceğinde binada yaptığım keşiften sonra bilgisayarın başına geçip, hangi çapta kaç metre boru kullanılacak, kaç dirsek, kaç vana gerekli malzeme listesini dakikalar içinde hazırlıyabiliyordum. Yani bir konuda her şeyi bilebiliyordum. Uzmanlaşmak için emek, çaba ve sabır gerekiyor. Bu süreci şimdiki yazarlık günlerimde de yaşıyorum. Şu günlerde yazdığım polisiye bilimkurgu romanım 7 yıl önce yazdığım bilimkurgudan çok daha güzel oluyor. Geçen yıl yazdığım aşk-dram türündeki romanım 2016 da yazdığım bir başka romandan çok daha iyi oldu. Yazmak için sürekli okumak, keşfetmek ve hayal gücü gerekiyor. Evimdeki okuduğum kitap yığını arttıkça ve hayatı yaşadıkça daha iyisini yapıyorsunuz. Ama 12 yıl önce yazarlık macerasına girişmemi bir meydan okuma olarak görüyorum. Çünkü bence üzerinde uzmanlaşılamayacak alanlardan biri yazma eylemi... Hep daha iyisi olacak. Yani Sky is Limit. O yüzden hayata karşı yazarak meydan okumayı tercih ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder