Kitap

 İnsanlar, olaylar, duygular, eşyalar, arzular yani hayat dediğimiz şey bir kitap aslında. Okudukça hafızamızda yer ediyor. Okudukça içimizde duygular oluşturuyor. Her birimizin kitabı farklı. Kaç sayfa olduğunu ve hikayenin ne zaman biteceğini bilemiyoruz. Kitabın başı bazen bizi üzmüş oluyor ve öncesini yok saymaya kalkıyoruz. Oysaki hayatımıza anlam veren geçmişimiz değil mi? Hikayenin başını karakterleri, nereden geldiğimizi, ne yaşadığımızı unutmuş olsak şimdimiz eksik kalmaz mıydı? Öncesi yok sayılan hikaye bir anlam ifade etmez. O yüzden kitabın   " Hayatın " tümüyle barışık olmalıyız. Bir sayfaya takılıp kalmamalıyız. Yazar bazen kahramanı kitabın ortasında içinden çıkılması zor imkansız bir durumun içine sokabilir. Umutsuzluğu yaşıyorsak bilmeliyiz ki her şeyin zıddı mevcuttur ve umut da vardır. Cesaretimiz nekadar kırılmış olursa olsun, o kağıt ne kadar ağırmış gibi hissettiriyorsa hissettirsin, takılıp kaldığımız o sayfayı çevirmeliyiz. Çünkü bu kitap bizim için yazıldı ve şunu asla unutmamalıyız: Sayfayı çevirmeden yeni bir şey okuyamazsın.