Biz büyükler çocuklara baktığımızda onların gelişimini, kısacık hayatlarındaki yaralanıp berelenmelerini ( düşüp dizlerinin kanamasını kastetmiyorum burada ruhsal anlamda kullandım), çocukluktan ergenliğe geçişteki sancılarını pek önemsemiyoruz. " Biz nasıl büyümüşsek onlar da büyür " gibi tehlikeli bir bakış açısına emanet ediyoruz onları.
İnsan hayatta kazanımlar elde edince ve üzerinden yıllar geçince bu kişisel zaferlerin değerleri gözünde maalesef düşüyor. Kanıksıyoruz. Üniversiteyi kazanmak için verdiğimiz mücadeleyi, yada işimizi kurup yada bir işe girip kazandığımız ekmeğimizin kıymetini unutuyoruz. Bu galiba yaşlanmanın bünyede yarattığı deformasyon.
Bu deformasyona çocuklarımızı, torunlarımızı kurban etmeyelim. Unutmayalım ki çocuklarda bir mücadele içinde. Onlar da büyürlerken karakter kazanmanın emeğini veriyorlar. Hayatla sürekli bağlantı halindeler ve gencecik beyinlerine hayat internetinden sürekli yeni veri alışverişi yapıyorlar. Biz büyükler ne yapıyorsak o davranışı kendi hayatlarına kopyala yapıştır yapıyorlar ve akranlarına uyguluyorlar.
Evet akran dedim. Bu yazıyı yazmamdaki esas konuya geldim. Akran ve akran zorbalığı. Akran zorbalığı ebeveynler ne kadar farkında olmasa da okullarda çok yaygın bir sorun. Fiziksel, kültürel olarak daha güçlü bir çocuğun yada çocuk grubunun daha zayıf bir kurban çocuğa sürekli olarak uyguladığı fiziksel yada psikolojik bir şiddet türü. Kurban çocuk sürekli maruz kaldığı şiddet ve akranları tarafından dışlanma neticesinde genç yaşta ağır travmalar yaşayabiliyor ve çocukluktaki bu travmayı ömür boyu taşıyabiliyor. Aslında zorbalığa maruz kalan çocuk haricinde zorbalığı yapan çocuklarda kurban oluyor. Yaptıkları bu fenalık karakterlerine betonlanıyor ve büyüdüklerinde kibirle astlarını ezen, kendinden zayıfı hor gören sorunlu bireylere dönüşüyorlar.
Velhasıl kelam, uyanık olmalıyız. İş çocuğu yaptım, kitabını kıyafetini aldım yemeğini verdimle bitmiyor. Küçüklerimizle sohbet halinde olalım. Bir problem yaşıyorlarsa öğrenelim ve tedbir alalım. Ve davranışlarımızla onlara iyi örnek olalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder