Öğretmen

 Öğretmenlerimiz, arkadaşlarımız, müşterilerimiz. Hayat boyu karşılaştığımız üç grup insan. İlköğretim, lise ve üniversitede öğretmenlerimiz, okul, sosyal ve iş hayatında arkadaşlarımız ve iş hayatında doğrudan yada dolaylı olarak müşterilerimiz oluyor. Bugün ikindi namazı öncesi cami avlusunda günlük rutin duamı yaptıktan sonra ( ailem, sevdiklerim ve ahiretle ilgili ) kendimi hayatımda yolumun kesiştiği tüm öğretmenlerime, arkadaşlarıma ve müşterilerime dua ederken buldum. Sonra bir an müthiş bir detayın farkına vardım. Yolumun kesiştiği insanları niye öğretmen, arkadaş ve müşteri olarak üç gruba ayırmıştım ki? Sonuçta hepsini öğretmen olarak sınıflandırabilirdim. İlkokulda beslenme saatinde elmasının yarısını bizimle paylaşan, ya da üniversitede bize iyi olduğu ders konusunda yardımcı olan arkadaşlarımız da aslında birer öğretmen. Bize paylaşmanın yada yardımcı olmanın erdemini öğreten öğretmenler. Yada sosyal hayattaki hep menfaati ön planda tutan ve aşk konusunda defalarca hüsrana uğrayan arkadaşımız da bir öğretmen. Onun hatalarından nasıl yapmamamız gerektiğini öğreniyoruz. Yada çok güvendiğimiz ama bize kazık atan arkadaşımız. O da bir öğretmen. Biz incindiğimiz için başkalarını incitmemeyi öğreniyoruz. Yada yediğimiz kazığın acısı soğuyunca kötülük yapan kişiyi affedebiliyoruz. Yaşadığımız o müsibet bize affetmeyi öğretiyor. Yani aslında hayatımıza giren tüm insanlar birer öğretmen. Biz bu hayata öğrenmek için gelmişiz. İyi insan olmayı, ahlaklı, vicdanlı olmayı, cömert olmayı ve bize farkındalık yani bilinç, beden, hayat ve özgürlük veren Tanrı'ya teşekkür edebilmeyi öğrenmek için bu hayatta varız. Başkaları bizim öğretmenimiz, biz de başkalarının öğretmeniyiz. Öğrenciliğimizin farkında olduğunuz ve karşılaştığınız her kişinin ve deneyimin bir öğretmen olduğunu hatırlamanız dileğiyle. Sevgiyle kalın. Ve Tanrı'yı unutmayın. Çünkü O sizi unutmuyor...