Yakup Kadri Yaban romanında şöyle diyor: aç olanlar mutludur, doyunacakları için. Çıplak olanlar mutludur giyinecekleri için. Zulme uğrayanlar mutludur, adalete kavuşacakları için. Birinci dünya savaşı sefil kalmış, gelişmemiş ve acı çeken anadolu köyünde yazarın yaptığı bu gözlem aradan yüz yıl geçse de dünyanın başka bir coğrafyasında mesala Gazze için de geçerli olabiliyor. Soykırımcı İsrail devleti İstanbul'un anca bir semti büyüklüğünde Gazze şeridi adı verilen bir alana sıkışmış 2 milyon Filistinliyi bombalarla yok ediyor, bombaların öldüremediklerini ise kalori hesabı yaparak kısıtlı gıda yardımlarına izin vererek kadınları, küçücük çocukları açlıktan ölüme mahkum ediyor. Hele geçen hafta yaşanan olay ruhumu alt üst etti. 6 yaşındaki Filistinli bir çocuk bir torba un ve şeker için çıplak ayaklarla yardım yapılan noktaya 12 kilometre yürüdükten sonra evine dönerken İsrail askerleri tarafından sırtından vurularak öldürüldü. Paolo Coelho " Gerçek güç sana zarar verenlere benzemeden iyileşmektir " diyor. İsrail sınıfta kaldı ve bugün Filistinlilere soykırım yaparak vakti zamanında soydaşlarına acı çektiren faşist diktatör Adolf Hitler'e benzedi. Bir bakıma geçmişteki savaşı maalesef Hitler kazandı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder