Yer yüzündeki ağaçlar kalem olsa,denizlerde mürekkep olsa
sevgili annelerimize yazılıcak duygular bitmez.Bunlar benim içimden gelenler.
ANA
Canından can çıkartıp da yaşayan yegane varlık anadır,
Ana fedarkardır; paylaşır,yaşatır.
Bebe beşikte ağlar,ananın yüreğini dağlar,
Gün gelir çocuk okula koşar, ananın öğretmenlik kariyeri
başlar,
Bi gün…Genç yuvadan uçar,ana için için ağlar.
Ana sanatçıdır;Asker Memedi,Doktor Ayşeyi,öğretmen Elifi
daha nice vatana hayırlı bireyi ortaya koyar,bir tablo gibi boyar,tamamlar.Elleriyle
göreve yollar.
Ha sonra gözleri dolar,evladın başına bir şey gelecek diye
yüreği sızlar,
Ama dedik ya analar her daim fedarkar!
Ana sabırdır; her şeyi anlar ama susar.
Ana kucaktır; evlatlarına her zaman yumuşaktır.
Ana taştır; evladı ve ailesinin düşmanına karşı kayadır.
Ana topraktır; fidelerine sığnaktır,hayattır.
Ana dağdır; tüm zorlukların karşısında dimdik ayaktadır!
Ana ırmaktır; yavrusunu hep mutluluk denizine ulaştırır.
Ana gündüzdür; çocuğun yüzünü hep güldürür.
Ana akşamdır; yeri gelir kabahati kapatandır.
Ana tabiattır,
Tabiat Anadır.
Tüm ANNELERİMİZİN günü kutlu olsun.
Sevgiler..
onur savaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder